ΜΕΛΙ & ΡΟΔΟ

Εκδόθηκε και το όγδοο φύλλο της τριμηνιαίας εφημερίδας μας "Μέλι & Ρόδο" . Δεκαέξι σελίδες , με τα νέα του συλλόγου μας και πολλά ενδιαφέροντα θέματα της Καλυμνιακής παροικίας. Μία προσεγμένη έκδοση της Ένωσης Καλυμνίων Ρόδου "Ο Άγιος Παντελεήμων" , για την οποία εργάστηκαν πολλοί άνθρωποι με μεράκι και αγάπη !

  • Με μεγάλη μας χαρά καλωσορίζουμε όλες της Καλυμνιές και τους Καλύμνιους καθώς και τους φίλους αυτών απανταχού την οικουμένη.
  • Ευελπιστούμε το blog αυτό να σταθεί αφορμή ώστε οι απανταχού Καλυμνιοι να έρθουν σε επαφή με την ένωση Καλυμνιων Ρόδου ώστε όλοι μαζί να ανταλλάξουμε απόψεις , σκέψεις ως αναφορά την παράδοση τα ήθη και έθιμα του τόπου μας .
  • Εάν η σκέψη σας ταυτίζεται με την δικιά μας επικοινωνήστε μαζί μας στο ekrodou@gmail.com

    Καλή πλοήγηση.!!!!



Σάββατο 31 Ιανουαρίου 2009

ΙΜΙΑ 1996

Ανακοίνωση

Γνωστοποιούμαι στα μέλη μας ότι όσοι μαθητές /ριες έχουνε αριστεύσει σε γυμνάσιο , λύκειο , η σε ανώτερες σχολές να επικοινωνήσουν με τον σύλλογο για να βραβευτούν στην κοπή της πίτας μας.

Παρασκευή 30 Ιανουαρίου 2009

Ανακοίνωση

Σας καλωσορίζουμε στην μηχανογραφημένη υπηρεσία της Ε.Κ.Ρ.σκοπός είναι ένα ανανεωμένο μητρώο μελών και στόχο έχει να σας γνωστοποιεί όλες της δραστηριότητες του συλλόγου
Γίνεται μια μεγάλη προσπάθεια να καταγράψουμε όλους τους καλυμνιους /- ιες εάν γνωρίζεται και εσείς κάποιους συμπατριώτες παρακαλώ στείλετε μήνυμα στο 6974420572
Με το ονοματεπώνυμο και τον αρ. επικοινωνίας του. με την συγκατάθεση του-της. Κατά προτίμηση κινητά τηλ. Για εύκολη και άμεση επικοινωνία μέσο sms.

Παρασκευή 16 Ιανουαρίου 2009

ΕΠΑΡΧΟΣ ΚΑΛΥΜΝΟΥ


Οι νησιώτες νιώθουν περισσότερο Έλληνες και συνειδητοποιούν πόσο σημαντική είναι η παρουσία τους στα ακριτικά νησιά της Δωδεκανήσου, ιδιαίτερα τώρα που και πάλι οι γείτονές μας Τούρκοι άρχισαν τις προκλήσεις, υπογραμμίζει η έπαρχος Καλύμνου- Λέρου κ. Χρυσούλα Συφουνιού. Όμως, τα προβλήματα στα ακριτικά νησιά είναι πάντοτε πολλά και η Πολιτεία δεν δείχνει την ανάλογη στοργή.

Γυναίκα επικεφαλής επαρχείου, πώς τα καταφέρνει;

Η πρόταση να συμμετέχω στην παράταξη δεν μου έγινε μόνο για να καλύψω την ποσόστωση.

Ήμουν υποψήφια και εκλέχθηκα. Με δουλειά, υπομονή, καλούς συνεργάτες και πάθος για υλοποίηση των στόχων μου.

Δύσκολη η επαφή με τόσα νησιά;
Στο Επαρχείο Καλύμνου ανήκουν 16 νησιά. Είναι κυρίως μικρά ακριτικά νησιά που έχουν όμως ανάγκη υποστήριξης. Μεγάλωσα και ζω με αυτές τις δυσκολίες. Το ακτοπλοϊκό είναι το μεγάλο πρόβλημα;

Ναι, και είναι επιτακτική ανάγκη η επίλυσή του, αφού εμείς οι κάτοικοι των νησιών στηρίζουμε τα σύνορά μας.

Πώς είναι η ζωή στα τόσα μικρονήσια;

Μαγευτική αν αφεθούμε στην ομορφιά της φύσης. Είναι όμως δύσκολη και σκληρή. Αν η Πολιτεία μεριμνήσει για μέτρα καλύτερης διαβίωσης, όπως φορολογική απαλλαγή, ιατρική περίθαλψη κ.λπ., τότε σίγουρα η ζωή στα μικρονήσια θα ήταν μόνο μαγευτική και ανθρώπινη.

Κι όμως κάποιοι μπορούν και επιβιώνουν μόνοι τους.

Ναι, είναι συνειδητή επιλογή τους, στέλνοντας ένα μήνυμα πως η Ελλάδα δεν είναι μόνο η Αθήνα και οι μεγάλες πόλεις. Είναι ήρωες με την πραγματική έννοια. Είναι ο τουρισμός στα Βόρεια Δωδεκάνησα η μοναδική πλουτοπαραγωγική πηγή;

Στις μέρες μας πια, ναι. Και οι άλλες δραστηριότητες;
Στην Επαρχία Καλύμνου υπάρχουν δραστηριότητες που σχετίζονται με τον πρωτογενή τομέα, όπως η σπογγαλιεία, η αλιεία, η μελισσοκομία.

Υπάρχουν εναλλακτικές μορφές τουρισμού;

Κάθε νησί προσφέρεται λόγω της ιδιαιτερότητάς του για εναλλακτικές μορφές τουρισμού. Όπως αναρρίχηση-κατάδυση η Κάλυμνος, κατάδυση η Λέρος, θρησκευτικόπολιτισμικό τουρισμό η Πάτμος και η Αστυπάλαια. Μικροί επίγειοι παράδεισοι προσφέρονται στα μικρονήσια μας Λειψοί- Αγαθονήσι- Αρκιοί- Μαράθι- Κίναρος- Λέβιθα. Πολλές ελλείψεις στα θέματα υγείας.

Τα προβλήματα στον τομέα υγείας στην περιοχή μας δεν διαφέρουν απ΄ αυτά στον υπόλοιπο ελλαδικό χώρο.

Και τα προβλήματα ανεργίας στην Κάλυμνο;

Δυστυχώς, η ανεργία είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα. Πρέπει η Πολιτεία να δώσει κίνητρα, προκειμένου οι νέοι μας να μην ψάχνουν το δικαίωμά τους για εργασία μακριά από τον τόπο τους.

Η Λέρος εξακολουθεί να στηρίζει την οικονομία της στο Κρατικό Θεραπευτήριο;

Ναι, παρ΄ όλη τη συρρίκνωση του ιδρύματος. Τα τελευταία χρόνια η Λέρος αναπτύσσεται και τουριστικά. Έχει πλέον δημιουργήσει την υποδομή για να μπορεί να σταθεί και χωρίς το Θεραπευτήριο.

Δυσκολίες στα θέματα εκπαίδευσης στα νησιά, και ιδίως στα μικρά...

Πολλές δυσκολίες. Μέχρι πριν από τρία χρόνια, τα παιδιά του Αγαθονησίου τελειώνοντας το Δημοτικό έπρεπε να πάνε μόνα τους σε γειτονικά νησιά. Με πολλές προσπάθειες κρατάμε το Δημοτικό στους Αρκιούς, την Ψέριμο και την Τέλενδο.

Θα προχωρήσει ο σχεδιασμός για τηλεγυμνάσιο στην Ψέριμο;
Η Νομαρχία Δωδεκανήσου, που είχε και την πρωτοβουλία, προχωράει στις διαβουλεύσεις με το υπουργείο Παιδείας Ο νομάρχης κ. Μαχαιρίδης, που είχε και την ιδέα, θα προχωρήσει στην αγορά εξοπλισμού που απαιτείται και στην συνέχεια τον λόγο έχουν οι εκπαιδευτικοί.

Θα εφαρμοστεί σε άλλα νησιά;
Πιλοτικά θα ξεκινήσουμε από την Ψέριμο, στοχεύοντας την εφαρμογή τηλεμάθησης και σε άλλα μικρά νησιά.

Υπάρχει θέμα με το ιδιοκτησιακό καθεστώς στο Αγαθονήσι και τους Αρκιούς. Γιατί δεν βρέθηκε λύση;

Ίσως γιατί κάποιοι δεν θέλουν να το επιλύσουν. Μετά τη δέσμευση του Προέδρου της Δημοκρατίας στο Αγαθονήσι, ας ελπίσουμε πως θα βρεθεί λύση.

Χιλιάδες οι λαθρομετανάστες. Υπάρχουν υποδομές για την υποδοχή τους;

Τίποτα. Μόνο η Τοπική Αυτοδιοίκηση ασχολείται με το πρόβλημα. Η Πολιτεία είναι παντελώς απούσα. Πώς θα αντιμετωπιστεί το πρόβλημα;

Με πολιτικές αποφάσεις που πρέπει επιτέλους να ληφθούν, σεβόμενοι πάντα τον παράγοντα άνθρωπο και τις διεθνές σχέσεις μας.

Συνεχώς προβλήματα δημιουργούν οι Τούρκοι στα μικρονήσια. Τι λένε οι κάτοικοι;

Αυτή η συνεχής ενόχληση κάνει εμάς τους νησιώτες να νιώθουμε περισσότερο Έλληνες και να συνειδητοποιούμε πόσο σημαντική είναι η παρουσία μας στην ακριτική Δωδεκάνησο.

Ένταση και φέτος στα Ίμια...
Δεν μπορεί να περιγράψει κανείς το συναίσθημα του νησιώτη ψαρά που βρίσκεται καθημερινά σε απόσταση αναπνοής με κάποιον που με την υπεροψία του δυνατού έρχεται να τον απειλήσει.

Θεοφάνια με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας σε νησάκι 150 κατοίκων...

Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας έδειξε πόσο βαθιά ριζωμένη είναι η δημοκρατία στο μυαλό και την ψυχή του. Γνωρίζει ως αγωνιστής της Ελευθερίας και της Δημοκρατίας τον αγώνα των νησιωτών για τη διατήρηση των συνόρων και της ελευθερίας

ΚΑΛΥΜΝΟΣ-ΝΑΡΚΩΤΙΚΑ-ΘΑΝΑΤΟΣ


Με αφορμή της τελευταίες σύλληψης στην Κάλυμνο δεν άντεξα ποια …..
Εάν ρωτούσατε κάποιον τι είναι τα ναρκωτικά, θα σας απαντούσε «γρήγορος θάνατος». Εκείνος όμως που παίρνει ναρκωτικά τι θα σας απαντούσε άραγε;
Κάποιοι παίρνουν ναρκωτικά για να δοκιμάσουν, να δουν πως είναι ή από περιέργεια. Κι όμως η περιέργεια μπορεί να γίνει «κόλλημα». Άλλοι τα παίρνουνε γιατί δεν μπορούν να βρουν διέξοδο στα προβλήματά τους. Άλλοι παίρνουν τις ουσίες για να δείξουν ότι κάποιοι είναι και ότι μπορούν να κάνουν τα πάντα. Τα ναρκωτικά δε θα σε κάνουν να νοιώσεις cool ή εντάξει, ούτε θα εξαφανίσουν τα προβλήματά σου. Το μόνο σίγουρο είναι ότι όσοι έχουν πάρει αλλάζουν συμπεριφορά, γίνονται άλλοι άνθρωποι.
Οι περισσότεροι διάσημοι έχουν πάρει αυτές τις ουσίες, γιατί η showbiz κρύβει πολλές σκοτεινές πλευρές.
Ο ναρκομανής δεν γεννιέται αλλά γίνεται.
Τώρα το νέο «μέσο» διακίνησης των ναρκωτικών είναι το διαδίκτυο. Οι τιμές των ναρκωτικών στην αγορά πέφτουν αλλά πέφτουν και οι ηλικίες των χρηστών. Κάποιοι μάλιστα δε θέλουν να κάνουν χρήση κι όμως μπορεί να τους «παραμυθιάζουν» άλλοι λέγοντάς τους πως θα τους βοηθήσουν να κάνουν καριέρα. Το κακό είναι ότι η πρώτη εμπειρία έρχεται συνήθως στην εφηβεία, άλλοι καταλαβαίνουν αργά ότι πρέπει να σταματήσουν να παίρνουν κι έτσι μπαίνουν σε πρόγραμμα αποτοξίνωσης.
Σημαντικοί παράγοντες που οδηγούν τα παιδιά στα δίχτυα των ναρκωτικών είναι η απομόνωση, η έλλειψη επικοινωνίας στην οικογένεια, τα οικονομικά προβλήματα ή και η γοητεία της παρανομίας
Τα ναρκωτικά είναι ο χειρότερος εφιάλτης της ζωής σου. Όταν κάποιοι έχουν ψυχολογικά προβλήματα βρίσκουν το «ευκολότερο» τα ναρκωτικά, ενώ το πιο λογικό είναι να πάνε σε ψυχολόγο.
Το φαινόμενο των ναρκωτικών πληγώνει τις αξίες της κοινωνίας και παγιδεύει τα νιάτα, επίσης φυλακίζει το μέλλον το δικό μας και μας κόβει τα φτερά.
Όποιος αγαπάει τη ζωή του δε χρειάζεται να γίνει χρήστης. Όποιος φοβάται τη ζωή, φοβάται την πραγματικότητα και το αύριο, αυτός γίνεται χρήστης.
Όλοι πρέπει να μάθουμε τι κινδύνους μπορούν να προκαλέσουν. Μπορεί να συνεχίσουν κάποιοι να παίρνουν ακόμη ναρκωτικά, αλλά και εμείς θα συνεχίζουμε να παλεύουμε ενάντια στην απειλή. Η καλύτερη άμυνα κατά των ναρκωτικών, για να μην πέσεις στην παγίδα είναι η αυτοπειθαρχία, η υπευθυνότητα κι ο σεβασμός προς τον εαυτό μας και τους άλλους.

Τρίτη 13 Ιανουαρίου 2009

ΚΑΛΥΜΝΟΣ


Είναι αλήθεια πως ένας μύκητας που βασανίζει κωνοφόρα δέντρα έχει νεκρώσει αρκετά από αυτά στο αλσύλλιο στη πλαγιά του Αγ. Σάββα. Όλη η Κάλυμνο υπέστη της συνέπειας της ασθένειας αυτής, οι δε περίφημες δεντροστοιχίες κατά μήκος των δρόμων έχουν «χλωμιάσει» .

Προς τιμή της Νομαρχιακής αυτοδιοίκησης του Νομού μας έχουν εκτελεστεί αρκετά έργα αναδάσωσης κατά μήκος των Επαρχιακών δρόμων. Το λυπηρό είναι όμως πως πλέον τα σχολεία με τα νέα παιδιά δε συμμετέχουν ενεργά σε αυτή τη προσπάθεια.

Όσο για το αλσύλλιο δυστυχώς δε μπορούμε να περηφανευόμαστε ότι έχει γίνει τίποτα το ιδιαίτερο για την αναδάσωση του δάσους αυτού. Στη φωτογραφία φαίνεται η ζημιά που έχει γίνει.

Συνεχιστές της προσπάθειας του Λάζαρου Ζαραφωτίτη δύσκολο να βρεθούν τόσο ένθερμοι όσο αυτός…
Πηγή από ΚΑΛΥΜΝΙΚΟΙ ΑΝΤΙΛΑΛΟΙ

Δευτέρα 12 Ιανουαρίου 2009

ΚΑΛΥΜΝΟΣ ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Η ΕΝΩΣΗ ΚΑΛΥΜΝΙΩΝ ΡΟΔΟΥ «Ο ΑΓΙΟΣ ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΩΝ» εκφράζει τα συλλυπητήριά της για το θάνατο του συμπατριώτης μας Λάζαρου Ζαραφωνίτη, πατέρα του Προέδρου της Ένωσης Καλυμνίων Αττικής κ. Γιώργου Ζαραφωνίτη.
Ο αείμνηστος Λάζαρος Ζαραφωνίτης συνέδεσε το όνομά του, με την δενδροφύτευση του Άλσους Ζαρφωνίτη στην Κάλυμνο.
Η κηδεία του θα γίνει στο Α' Νεκροταφείο Αθηνών αύριο Τρίτη στις 11.00 π.μ. και στην συνέχεια θα μεταφερθεί η σωρός του εκλιπόντος στην αγαπημένη του πατρίδα ,την Κάλυμνο , όπου θα γίνει και η ταφή του.

Κυριακή 11 Ιανουαρίου 2009

ΚΑΛΥΜΝΟΣ

ΚΑΛΥΜΝΟΣ

Σχολείο με τηλεματική

Στη δημιουργία Γυμνασίου με τη βοήθεια της τηλεματικής στην Ψέριμο προσανατολίζεται να προχωρήσει η Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Δωδεκανήσου σε συνεργασία με τη Διεύθυνση Δευτεροβάθμιας Δωδεκανήσου.

Αυτό αποφασίστηκε μετά την περιοδεία του νομάρχη κ. Μαχαιρίδη σε μικρά νησιά της Δωδεκανήσου. Στη διάρκεια της περιοδείας του ο νομάρχης ήρθε σε επαφή με τους κατοίκους και συζήτησε μαζί τους για τα προβλήματα που υπάρχουν. “Η μοναξιά δεν παύει και τα προβλήματα δεν σταματούν παρά τις προσπάθειες που κάνουμε για να βελτιώσουμε τις συνθήκες ζωής σε νησιά όπως τα Λέβιθα και η Κίναρος” δήλωσε ο νομάρχης Δωδεκανήσου Γιάννης Μαχαιρίδης.

“Ελάχιστοι είναι και οι κάτοικοι της Ψερίμου. Εκεί κάνουμε προσπάθειες να βοηθήσουμε τα παιδιά που υπάρχουν στο νησάκι. Κάνουμε προσπάθειες ώστε να δημιουργηθεί ένα νυκτερινό γυμνάσιο στην Ψέριμο. Θα λειτουργεί με τη βοήθεια της τηλεματικής που έχει αναπτυχθεί σε άλλα νησιά όπως η Τήλος. Με χρήση της τηλεματικής τα παιδιά δεσμεύθηκαν να παρακολουθούν τα μαθήματά τους αλλά αρνήθηκαν να φιλοξενηθούν από τη Μητρόπολη της Καλύμνου” δήλωσε ο νομάρχης Δωδεκανήσου Γιάννης Μαχαιρίδης. Με τη βοήθεια της σύγχρονης τεχνολογίας οι μαθητές από την Ψέριμο θα συνδέονται με σχολείο της Καλύμνου ή της Ρόδου και θα παρακολουθούν τα μαθήματά τους.

Πώς περνούν τα Χριστούγεννα οι ερημίτες του Ανατολικού Αιγαίου

Με κόκορα βραστό και κάνα ποτήρι κρασί γιορτάσαμε τα Χριστούγεννα ο Μικές Κατσοτούρχης, που μαζί με τη σύζυγό του Ειρήνη είναι οι μοναδικοί κάτοικοι στη νησίδα Κίναρο, που βρίσκεται 35 μίλια από την Κάλυμνο.

«Ζούμε μόνοι μας εδώ και αυτό μας αρέσει πάρα πολύ», λέει ο 64χρονος Μικές που θα περάσει και τις φετινές γιορτές μακριά από τα παιδιά και τα εγγόνια του. Οι δύο γιοι του βρίσκονται στην Αυστραλία και η κόρη του εργάζεται στην Κάλυμνο. «Είναι δύσκολο να έρθει η κόρη μας, αλλά ούτε να πάμε εμείς εκεί μπορούμε γιατί τώρα έχει κακοκαιρία, τα ταξίδια είναι δύσκολα και έτσι θα παραμείνουμε στο νησάκι μας τα Χριστούγεννα», λέει το ζεύγος Κατσοτούρχη.

Οι ερημίτες του Αιγαίου ζουν μια ήσυχη ζωή. Ασχολούνται με τα ζώα τους και περιμένουν να έρθει το καλοκαίρι
ΑΚΡΙΤΙΚΟ ΓΛΕΝΤΙ
Η μοναξιά και οι ανύπαρκτες συγκοινωνίες δεν πτοούν τους κατοίκους στις τρεις νησίδες των Δωδεκανήσων
για να δουν άνθρωπο στην Κίναρο. «Φέτος είχαμε τη χαρά να μας επισκεφθεί την περασμένη εβδομάδα ο Μητροπολίτης Καλύμνου- Λέρου κ. Παΐσιος, ο νομάρχης Δωδεκανήσου κ. Γιάννης Μαχαιρίδης και η έπαρχος Καλύμνου- Λέρου κ. Χρυσούλα Σιφουνιού, που μας έφεραν δώρα για τα Χριστούγεννα και τους ευχαριστούμε πολύ», λέει ο κ. Κατσοτούρχης που εύχεται σε όλους υγεία, χαρά και αγάπη.
«Την Ακολουθία των Χριστουγέννων την παρακολουθήσαμε από την τηλεόραση, αν και τον τελευταίο καιρό δεν την ανοίγουμε συχνά γιατί δεν θέλουμε να βλέπουμε τα όσα συμβαίνουν στην Ελλάδα που μας προκαλούν θλίψη», προσθέτει με απογοήτευση.

Σημειώνεται ότι το ζεύγος Κατσοτούρχη εγκαταστάθηκε μόνιμα στην Κίναρο πριν από 8 χρόνια, αλλά οι γονείς της Ειρήνης που κατάγονταν από την Αμοργό έμεναν εκεί και πριν από τον πόλεμο.

Με ψαρόβαρκες
Με ψαρόβαρκες και μικρά σκάφη οι ερημίτες στις νησίδες της Βόρειας Δωδεκανήσου επικοινωνούν με τον υπόλοιπο κόσμο. «Μία φορά την εβδομάδα έρχεται από την Αμοργό το σκάφος δώδεκα μέτρων “Χοζοβιώτισσα” και μας φέρνει τρόφιμα και ό,τι άλλο παραγγείλουμε» λέει ο κ. Μικές Κατσοτούρχης, που με τη γυναίκα του είναι οι μοναδικοί κάτοικοι στη νησίδα Κίναρος.
Το δρομολόγιο είναι επιδοτούμενο και «όταν έχουμε ανάγκη ο καπετάνιος, που είναι καλός άνθρωπος, ξανάρχεται στην Κίναρο για να μας φέρει φάρμακα ή ό,τι άλλο χρειαστούμε», προσθέτει. Εάν θελήσει να πάει στην Κάλυμνο θα πρέπει να βρει κανένα ψαράδικο που περνάει από εκεί.

Πέμπτη 8 Ιανουαρίου 2009

«Εφυγε» στα 44 του χρόνια ο Μαν. Πατέλλης

Ο Καλύμνιος ακτινολόγος Μανόλης Πατέλλης «έφυγε» στα 44 του χρόνια, από ανακοπή καρδιάς.
Γιος του αείμνηστου γυναικολόγου – μαιευτήρα Γρηγόρη Πατέλλη και της κ. Χαρίκλειας Δρόσου Κωλλέτη, υπηρέτησε την ιατρική με πάθος και ιερή προσήλωση. Μέσα στο ανταγωνιστικό επαγγελματικό περιβάλλον και το «τροπικό» συναδελφικό κλίμα, ο Μανόλης δόθηκε ψυχή τε και σώματι στο επάγγελμά του. Η καρδιά του όμως τον «πρόδωσε» και δεν του επέτρεψε να συνεχίσει να προσφέρει στην Κάλυμνο τις πολύτιμες υπηρεσίες του. Πριν από περίπου 10ήμερο υποβλήθηκε σε εγχείρηση καρδιάς (διπλό μπάι πας), αλλά η μετεγχειρητική του κατάσταση αποδείχτηκε επισφαλής και ανήμερα τα Φώτα κόπηκε το νήμα της ζωής του.
Στις 7 Ιανουαρίου κηδεύτηκε στον ι. μητροπολιτικό ναό. Η παρουσία του κόσμου ήταν πολύ μεγάλη και η συγκίνηση ήταν διάχυτη. Στον αγαπητό και συμπαθή στην Καλυμνιακή κοινωνία Μαν. Πατέλλη απηύθυνε το τελευταίο αντίο και έδωσε τον τελευταίο ασπασμό η τοπική εκκλησία δια του επισκόπου κ. Εμμανουήλ Αλευροφά. (ΣΝΤ)

Ο τελευταίος των βουτηχτάδων


«Τώρα πια δεν υπάρχουν ούτε βουτηχτάδες, ούτε σφουγγάρια εδώ. Μόνο από τη Φλόριδα της Αμερικής και την Κούβα βγάζουν, ενώ τα πλαστικά κυρίευσαν τον κόσμο». O 85χρονος Μανόλης Ταμπακάκης είναι ο τελευταίος επιζών βουτηχτής της Σύμης, που για πολλές δεκαετίες αλώνιζε τις θάλασσες της Βόρειας Αφρικής και μαζί με άλλους Συμιακούς, Καλύμνιους και Λεριούς έβγαζαν σφουγγάρια από τους βυθούς «και κερδίζαμε πολλά χρήματα, που όμως τα ξοδεύαμε πάντα», λέει τώρα ο απόμαχος δύτης.
«Σήμερα δεν υπάρχουν πια βουτηχτάδες, όπως τους ξέραμε από τα παλιά», λέει. «Υπάρχουν μόνο αρκετοί Καλύμνιοι δύτες που έχουν άδεια για όστρακα και όταν κατεβαίνουν στον βυθό με τις φόρμες και τις μπουκάλες οξυγόνου, αν βρουν και κανένα σφουγγάρι το βγάζουν». Ο κ. Ταμπακάκης ζει στη Σύμη μαζί με τα παιδιά, τα εγγόνια και τα δισέγγονά του, αναπολώντας τα ωραία, αλλά δύσκολα χρόνια, όταν κάθε χρόνο την Κυριακή του Θωμά ξεκινούσαν τα σφουγγαράδικα για το πολύμηνο ταξίδι στη Βεγγάζη και την Αλεξάνδρεια. «Όταν έχω αϋπνίες τα βράδια, κάθομαι και μετρώ τα καΐκια που φεύγαμε τότε από τη Σύμη και τα βγάζω 28 με 29, ενώ σήμερα δεν φεύγει ούτε ένα» υπογραμμίζει με παράπονο ο καπετάν Μανόλης. Η καταγωγή του είναι από την Κρήτη. Ο πατέρας του από τα Χανιά τον έφερε μωρό στη Σύμη το 1923. «Εδώ βαφτίστηκα και εδώ έζησα το υπόλοιπο της ζωής μου», λέει ο κ. Ταμπακάκης, που θυμάται τα δύσκολα παιδικά του χρόνια τότε που για αδιάβροχο φορούσε ένα τσουβάλι της ζάχαρης και οι Ιταλοί δεν έδιναν συσσίτιο στην οικογένειά του γιατί καταγόταν από την Κρήτη και είχαν ελληνικά χαρτιά.
Με καμπανελόπετρα
Από πολύ μικρός ο κ. Ταμπακάκης έπεσε στα βαθιά νερά. «Ήμουν περίπου 15 χρόνων όταν άρχισα να βουτώ σε μια περίοδο που η Σύμη και η Κάλυμνος κυριαρχούσαν στη σπογγαλιεία», θυμάται σήμερα και με καμάρι αναφέρει τα πρώτα κατορθώματά του.
«Έπεφτα γυμνός στη θάλασσα κρατώντας μια πέτρα, την καμπανελόπετρα, και μπορούσα να μείνω στον βυθό μέχρι και 4 λεπτά κρατώντας την αναπνοή μου και σε βάθος 35 μέτρων για να βγάλω σφουγγάρια», υποστηρίζει και προσθέτει ότι «η μεγάλη τέχνη είναι το πώς θ΄ ανέβεις πάνω χωρίς να σε χτυπήσει η νόσος των δυτών».
Για πάνω από δύο χρόνια ο κ. Ταμπακάκης βουτούσε με την καμπανελόπετρα. Ύστερα φόρεσε και αυτός το σκάφανδρο, όπως και όλοι οι άλλοι δύτες. «Την πρώτη μου κατάδυση με σκάφανδρο την έκανα στα Ίμια, γιατί τότε και στο Αιγαίο υπήρχαν πολλά σφουγγάρια. Αργότερα το 1985- έπεσε μια αρρώστια και χάθηκαν, αλλά σήμερα δεν υπάρχουν πια βουτηχτάδες και το εμπόριο του σφουγγαριού είναι ασύμφορο».
Η νόσος των δυτών
Με το σκάφανδρο ο κ. Ταμπακάκης δούλεψε πολλά χρόνια μαζί με άλλους σφουγγαράδες. «Με χτύπησε και μένα η νόσος των δυτών πολλές φορές, αλλά ήταν ελαφρά και κατόρθωσα να το ξεπεράσω. Πολλοί άλλοι δεν γλίτωσαν. Ή πέθαναν ή έμειναν ανάπηροι για όλη τους τη ζωή. Μόλις βγαίναμε από το νερό και βγάζαμε την περικεφαλαία, μας έδιναν ένα τσιγάρο να τραβήξουμε δυο ρουφηξιές. Εάν δεν τις τραβούσε ο οργανισμός, ήταν το πρώτο σημάδι ότι μας είχε χτυπήσει η νόσος. Τώρα υπάρχουν οι θάλαμοι αποσυμπίεσης, ενώ στα παλιά τα χρόνια όποιος τον χτυπούσε η νόσος τον πήγαιναν στη στεριά και σκέπαζαν το σώμα του στην άμμο. Πολλοί άφησαν τα κόκαλά τους εκεί».
Με τα σφουγγάρια η Σύμη, αλλά και η Κάλυμνος άνθησαν οικονομικά. Τα εκπληκτικά αρχοντικά του νησιού χτίστηκαν με το εμπόριο των σφουγγαριών.
Η ΣΥΜΗ, η Κάλυμνος, η Χάλκη, το Καστελλόριζο και πολλά άλλα νησιά του Αιγαίου στήριξαν την οικονομία τους στην σπογγαλιεία. Ταυτόχρονα όμως, σύμφωνα με τα υπάρχοντα στοιχεία, την περίοδο από το 1866 μέχρι το 1915 είχαν καταγραφεί 10.000 θάνατοι και 20.000 παραλύσεις δυτών σε όλα τα νησιά. Στο Τάρπον Σπρινγκ
Στις αρχές του 19ου αιώνα τουλάχιστον 500 δύτες από την Κάλυμνο, τη Σύμη και τη Χάλκη αναζήτησαν την τύχη τους στην Αμερική, εγκαταστάθηκαν στην πόλη Τάρπον Σπρινγκ της Φλώριδας και δραστηριοποιήθηκαν στην σπογγαλιεία την οποία οι απόγονοί τους συνεχίζουν μέχρι και σήμερα.
Σήμερα στη Σύμη δεν υπάρχει πλέον ούτε ένα σπογγαλιευτικό σκάφος, όπως επίσης και στη Χάλκη, ενώ στην Κάλυμνο κάποιοι δύτες που έχουν άδεια για όστρακα βγάζουν και κανένα σφουγγάρι αν βρουν στον βυθό.

Τρίτη 6 Ιανουαρίου 2009

ΕΠΙ ΤΟΥ ΠΙΕΣΤΗΡΙΟΥ: Ο Μπιλληράκης και η δήμαρχος Τάρπον στη Κάλυμνο

Ο Καλύμνιος γερουσιαστής κ. Γκας (Κώστας) Μπιλληράκης συναντήθηκε με το δήμαρχο Καλύμνου κ. Γ. Ρούσσο, στον οποίο και υποσχέθηκε ότι τον Αύγουστο θα έρθει στην Κάλυμνο. Θα τον συνοδεύει ο Καλύμνιος αντιδ/ρχος του Τάρπον κ. Κρις (Χρυσόστομος) Αλαχούζος. Επίσης, η δήμαρχος του Τάρπον κα Μπέβερλυ-Μπιλλήρη, το Σεπτέμβρη και στα πλαίσια περιοδείας στα Δωδεκάνησα, θα επισκεφθεί και την Κάλυμνο.
Και μια είδηση συγχρονική προς τα γεγονότα: Αυτή τη στιγμή, ώρα Ελλάδος 5μ.μ. (5.1.08), ανταποκριτής μας από τον Τάρπον Σπρίνγκς μας ενημερώνει ότι ο δήμαρχος κ. Γ. Ρούσσος βρίσκεται το Δημαρχείο του Τάρπον για ανταλλαγή δώρων με τη δήμαρχο κα. Μπέβερλυ-Μπιλλήρη. Στη συνέχεια θα επισκεφθούμε το μεταλυκειακό Κολλέγιο της πόλης.

Η Ομοσπονδία Καλυμνιακών Σωματείων της Αμερικής σε νέο ξεκίνημα


Ως έδρα της Ομοσπονδίας ορίστηκε, ομόφωνα, το Τάρπον Σπρίνγκς, ενώ στο διοικητικό συμβούλιο συμμετέχουν Καλύμνιοι και από άλλες Πολιτείες, ώστε να υπάρχουν τοπικοί σύνδεσμοι της Ομοσπονδίας. Το διοι/κό σ/λιο έχει την εξής σύνθεση:
Πρόεδρος: Μανόλη Ιω. Φράγκος (Οχάιο)
Αντ/δρος: Ευδοκία Καμπούρη (Ν. Υόρκη)
Γραμματέας: Μαρία Πουλλά (Τάρπον)
Ταμίας: Μιχάλης Ζαρόνιας (Τάρπον)
Επίτιμο μέλος: Επίσκοπος κ. Νικήτας Λούλιας
Επίτιμος πρόεδρος: Μαρία Πιζάνια-Παντελή