ΜΕΛΙ & ΡΟΔΟ

Εκδόθηκε και το όγδοο φύλλο της τριμηνιαίας εφημερίδας μας "Μέλι & Ρόδο" . Δεκαέξι σελίδες , με τα νέα του συλλόγου μας και πολλά ενδιαφέροντα θέματα της Καλυμνιακής παροικίας. Μία προσεγμένη έκδοση της Ένωσης Καλυμνίων Ρόδου "Ο Άγιος Παντελεήμων" , για την οποία εργάστηκαν πολλοί άνθρωποι με μεράκι και αγάπη !

  • Με μεγάλη μας χαρά καλωσορίζουμε όλες της Καλυμνιές και τους Καλύμνιους καθώς και τους φίλους αυτών απανταχού την οικουμένη.
  • Ευελπιστούμε το blog αυτό να σταθεί αφορμή ώστε οι απανταχού Καλυμνιοι να έρθουν σε επαφή με την ένωση Καλυμνιων Ρόδου ώστε όλοι μαζί να ανταλλάξουμε απόψεις , σκέψεις ως αναφορά την παράδοση τα ήθη και έθιμα του τόπου μας .
  • Εάν η σκέψη σας ταυτίζεται με την δικιά μας επικοινωνήστε μαζί μας στο ekrodou@gmail.com

    Καλή πλοήγηση.!!!!



Πέμπτη 12 Μαρτίου 2009

Γονείς……

Πολλές φορές, αλλά όχι πάντοτε, η σχέση με τους γονείς δυσκολεύει καθώς μπαίνει ένας νέος άνθρωπος στην εφηβική ηλικία – συνήθως διότι ο νέος απαιτεί να έχει περισσότερη ελευθερία ενώ οι γονείς απαιτούν να έχουν περισσότερο έλεγχο στη ζωή του.

Η λύση σε αυτό το πρόβλημα δεν είναι εύκολη, ούτε κατορθώνεται από τη μια μέρα στην άλλη, διότι και οι μεν και ο δε ενεργούν ο καθένας σύμφωνα με τη φύση του: Είναι στη φύση του νέου ανθρώπου να γίνεται ανεξάρτητος και να μαθαίνει να στέκεται στα πόδια του. Είναι όμως και στη φύση του γονιού να προστατεύει και να καθοδηγεί τα παιδιά του.

Αυτό που μπορεί να κάνει ο νέος από τη δική του πλευρά για να βελτιώσει το κλίμα, είναι να τηρήσει ένα υγιές μέτρο: Ούτε να καταργεί απόλυτα τη δική του βούληση ώστε να κάνει πάντοτε ασυζητητί ότι λένε οι γονείς του, ούτε όμως να φτάσει στο σημείο να περιφρονεί τους γονείς και να μη λαμβάνει καθόλου υπ΄ όψη αυτά που ζητούν. Ελευθερία δεν είναι το να μη λαμβάνεις υπ’ όψη κανένα εκτός από τον εαυτό σου, αλλά το να ακούς άφοβα συμβουλές και επικρίσεις από οποιονδήποτε, και να κρίνεις έπειτα εσύ αν αυτά που άκουσες σου ταιριάζουν ή όχι.

Μερικές φορές νιώθουμε ότι οι γονείς μας δεν μας καταλαβαίνουν, ότι ζουν σε μια εποχή διαφορετική από τη δική μας, ή ακόμη ότι έχουν κάποιες αδυναμίες, φιλοδοξίες, ή “εγωϊσμούς”, που δεν τους επιτρέπουν να είναι οι καλοί και σοφοί γονείς που εμείς θα επιθυμούσαμε να είναι. Τέτοιες ώρες μας καταπιέζει ένα συναίσθημα απογοήτευσης, ίσως ακόμη και η σκέψη να απομακρυνθούμε από κοντά τους, να τους αποστραφούμε.

Μόνη λύση σε αυτό το πρόβλημα είναι να μάθουμε εμείς να μην περιμένουμε από τους γονείς μας περισσότερα από αυτά που είναι σε θέση να προσφέρουν. Αν μάθουμε να μην απαιτούμε πια από τους γονείς μας να είναι τέλειοι και ιδανικοί, αλλά τους αποδεχθούμε ως ανθρώπους που είναι βέβαια καλοπροαίρετοι μα έχουν ταυτόχρονα και τις αδυναμίες τους, τότε θα δημιουργήσουμε για τον εαυτό μας προϋποθέσεις ωρίμανσης. Τότε επίσης, θα έχουμε γυρίσει καινούργια σελίδα στη σχέση με τους γονείς μας, διότι θα είμαστε πια ικανοί – για πρώτη φορά – να τους προσφέρουμε κάτι και εμείς: Την ανεκτικότητα, την κατανόηση, τη στοργή και την αγάπη μας. Για τους γονείς μας, που παλεύουν κάθε μέρα σε μια σκληρή και άτεγκτη κοινωνία, αυτά είναι τα πιο πολύτιμα δώρα…

Δεν υπάρχουν σχόλια: