Η ποιμαντική μορφή του Aγίου Σάββα του εν Καλύμνω αποδεικνύεται από όσα εν συντομία θα αναφέρουμε παρακάτω: Ανήκε στη συνοδεία του Aγίου Νεκταρίου Πενταπόλεως. Ως ιερεύς ο π. Σάββας ήταν ταπεινόφρων και ασκητικός. Στους αμαρτωλούς όμως που έρχονταν για εξομολόγηση σʼ αυτόν ήταν επιεικής και σπλαγχνικός. Ένα όμως δεν ανεχόταν. Την βλασφημία και την κατάκριση. Εξομολογούσε επί ώρες, συνήθως μετά τη Θεία Λειτουργία, έγκλειστος στο μικρό του κελλί, καμιά φορά έως τις εσπερινές ώρες, χωρίς διακοπή και χωρίς τη λήψη τροφής. Πολλές φορές δάκρυζε και με επιμονή παρακαλούσε τους εξομολογούμενους για τη μεταστροφή τους.
Ήταν πάντοτε σοβαρός και από τους χριστιανούς ζητούσε το ίδιο: Σοβαρότητα. Αγαπούσε όλους ειλικρινά και πηγαία. Προσπαθούσε να τους βοηθήσει να γίνουν-δια μετανοίας- μέτοχοι της βασιλείας των ουρανών. Όσο για χρήματα δεν κρατούσε στα χέρια του, ήταν αφιλοχρήματος. Ό,τι ελάμβανε από το εργόχειρο της αγιογραφίας ή την τέλεση μυστηρίων, τα έδινε στους πτωχούς, τις χήρες και τα ορφανά.
Αυτός ήταν σε αδρές γραμμές ο άγιος Σάββας ο εν Καλύμνω, ο οποίος εκοιμήθη εν Κυρίω το έτος 1948. Αυτός ήταν ο π. Σάββας σαν κληρικός που τίμησε το ράσο που φορούσε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου